கவலையில்லை (உலக உற்பத்தி)

20.11.1932 - குடிஅரசிலிருந்து...

உலக உற்பத்திற்கும் இயற்கை தோற்றங்களுக்கும், நடப்புக்கும் ஏதாவது ஒரு காரணப் பொருள் இருக்கவேண்டாமா என்று கேட்பதின் மூலம் எப்படியாவதுஒரு சக்தி உண்டு என்பதை ஒப்புக் கொள்ளச் செய்துஅதிலிருந்தே ஒரு கடவுளைக் கற்பிக்க முயற்சிகள்செய்யப் படுவதையும் அத்தோடேயே சர்வசக்தி, சர்வவியாபக கடவுள் நம்பிக்கைக்காரர்கள் திருப்திஅடைந்து விடுவதையும் பிறகு அதை அதிவாரமாகவைத்து பெரிய ஆகாய கோட்டைகள் கட்டு வதையும்பார்த்திருக்கிறேன்.

உலக உற்பத்திக்கும் அதில் காணப்படும் தோற்றங்களுக்கும் நடப்புகளுக்கும் விஞ்ஞானம் என்னும்சைன்சைத் தொடர்ந்து கொண்டே போனால் என்றும்சமாதானம் கிடைக்கலாமானாலும் பிறகு சைன்சுக்குயார்கர்த்தா என்கின்ற கேள்வியும் பிறக்கும். அதைஇதுவரை எந்த அறிவாளியும் கண்டு பிடிக்க வில்லைஎன்று பதில் சொன்னால் அதுதான் கடவுள் என்றுசொல்லி திருப்தி அடைவார்கள். அப்படியானால்அந்த கடவுளுக்கு யார் அவர் எப்படி உண்டானார், அவரின் நடவடிக் கைக்கு என்ன காரணம்? என்பதான கேள்விகளை முன்னையவிஷயங்களுக்குப் போடப்பட்ட கேள்வி களைபோலவே, போட்டோமானால் அப்படிபட்ட கேள்விகேட்க கூடாது என்றும், கடவுளும், சக்தியும் தானாகஉண்டான தென்றும் அதற்குக் கால வரைஇல்லையென்றும் சொல்லுவார்கள்.

அச்சமாதானத்தால் நாம் திருப்தியடையா விட்டால்அல்லது இது உங்களுக்கு எப்படி தெரிந்தது என்றுகேட்டால் (அல்லது கடவுள் தானாக உண்டாகும் போதுஇயற்கை தானாக உண்டாகாதா என்று கேட்டால்) உடனே நம்மை நாதிகன் என்று சொல்லிவிடுவார்கள். இந்த மாதிரி நிலையில் தான் ஏதோயூகத்தின் மீது அதுவும் ஏதாவது ஒரு காரணம் இருக்கவேண்டாமா என்கிற யூகத்தின் மீது இதுவாயிருக்கலாம் அல்லது அது வாயிருக்கலாம்என்கின்ற பொறுப்பற்ற நிலையில் கற்பிக்கப் பட்டஒரு கடவுள் என்பதைப் பற்றி நாம் சிறிதும்கவலைப்படுவதில்லை.

பொறுப்பு ஏற்றுவது

ஆனால் அப்படிப் பட்டதின் மீது மனித வாழ்க்கையின்பொறுப்புகளைச் சுமத்துவதும், அதைவணங்குவதும், தொழுவதும், பிரார்த்தனை செய்வதுஎன்பதும், அதை வணங்கினால் பிரார்த் தித்தால், தொழுதால் அதற்காக நேரத்தையும் அறிவையும்பணத்தையும் செலவு செய்தால் பயன் பெறலாம்என்பதும் பிரதிபலன் உண்டென்பதும் பாவங்கள்மன்னிக்கப்படுமென்பதும், மற்றும் மனித னால் தன்சுய நலத்திற்காகவும் சோம்பேறி வாழ்க்கைபிரியத்திற் காகவும் பிறர்க்குச் செய்யப் படும்சூழ்ச்சிக்கும் அக்கிரமத்திற்கும் கடவுள் செயலேகாரணம் எனச் சொல்லி ஏமாற்றுவதைப் பார்த்தால்பிறகு எப்படிப்பட்ட கடவுள் உணர்ச்சி யானாலும் அதுஎங்கிருந்த போதிலும் அதை அழித்தே தீரவேண்டியிருக்கிறது.

திருடனுக்கும் கடவுள்

அன்றியும் திருடப் போகிற ஒரு திருடன்தான் திருடப்புறப்படு முன் தனக்கு நல்ல திருட்டுக் கிடைக்கவேண்டும் என்று கடவுளைப் பிரார்த்தித்து விட்டுபுறப்படுகிறான். நல்ல திருட்டு கிடைத்தவுடன் அதில்ஒரு சிறு பாகத்தைக் கடவுளுக்கும் அதன் திருப்பணிகளுக்கும் செலவு செய்து கடவுள் உணர்ச்சியைஅனுபவிக்கிறான். இது போலவே ஒருகொலைகாரனும் தான். விடுதலை அடையக்கடவுளைத் துதித்து விடுதலையடைந்த உடன்கடவுளுக்குப் பூசை அபிஷேக முதலியன செய்துநன்றி செலுத்துகிறான்.

இதுபோலவே சொத்துக்களை வைத்திருக்கும்உடமைதனும் தனது சொத்துக்களை திருடர்கள்கொள்ளை கொள்ளக் கூடாது என்று கடவுளைப்பிரார்த்தித்து நன்றி செலுத்துகிறான். இது போலவேகடவுள் நம்பிக்கை உள்ள சில சோம்பேறிகளும்செல்வவான்களும் கடவுள் பிரார்த்தனையின் மீதேதங்கள் வியாபாரத்தை நடத்துகின்றார்கள்.

ஆகவே கடவுள் செயலும் கடவுள் கருணையும்எவ்வளவு ஒழுக்க குறைவுக்கும் அநீதிக்கும் இடம்தருகின்றது என்று பாருங்கள். அவை இதைத் தவிரவேறு எதற்காவது பயன்படுகிறதா என்று பாருங்கள்.

 - விடுதலை நாளேடு, 26.10.18